Wij zijn op zoek naar een huis. In Amsterdam. Ik heb wel gehoord van Fokuswoningen en dingen die daar op lijken maar wil, eigenwijs als altijd, eerst proberen iets te vinden zonder hulpmiddelen. Maar goed. Zoals ik vroeger Hyves had, zo heb ik nu dus Woningruil.nl.

Zodra je een account aanmaakt op Woningruil.nl zul je een nieuw taal moeten leren, namelijk die van de woningzoekenden. Het doet, naast Hyves, vaag aan Relatieplanet denken. Waar je bij Relatieplanet invult of je wel of niet rookt, vul je op Woningruil.nl in hoeveel (slaap)kamers de woning heeft en of er een balkon bij zit. En, net als bij Relatieplanet en Hyves, is er op Woningruil.nl profielruimte vrijgemaakt om te beschrijven hoe hip je bent/je woning is.

Mijn vriend en ik zijn daarin vrij fanatiek. Zo wachtten we laatst urenlang op het doorbreken van de zon, zodat we de perfecte slaapkamerfoto konden schieten en legden we op strategische plekken kinderspeelgoed en een tijdschrift neer (de Groene Amsterdammer, natuurlijk) voor een extra huiselijk gevoel.

Omdat we een nogal specifieke woning zoeken – liefst dicht in de buurt van de school van zijn kinderen, rolstoeltoegankelijk en/of grotendeels begane grond voor mijn beperkingen, niet al te duur gezien ons gezamenlijk inkomen, groot genoeg voor eventuele gezinsuitbreidingen – is de kans dat we via Woningruil ons toekomstige huis vinden niet zo groot.
Maar het is leuk om te proberen. Het is zelfs fascinerend. Ik klik rustig advertenties aan die niets met mijn eigen zoektocht te maken hebben, gewoon om even lekker in andermans huiskamer te kijken – net zoals bij Hyves, dus eigenlijk.

Er zitten advertenties tussen die niet alleen aan ónze eisen voldoen, maar waarbij wij ook iets interessants aan de ander te bieden hebben. Dan gaan we een stap verder en sturen we een email, waarbij het gelijk zoeken is naar de juiste toon; tutoyeer je of blijf je nederig en op afstand? Stuur je gelijk een datumvoorstel voor een bezoek of begin je met een rustige foto en beschrijving van je eigen huis?

Zelf krijgen we ook wel eens mail, de ene keer serieuzer dan de ander: zoals je op Relatieplanet – waar je hebt neergezet dat je ‘s zomers graag barbecuet en het liefst vandaag nog tien baby’s zou adopteren – toch nog kans loopt een knipoog te krijgen van een kinderhatende dierenactivist. Dat is niet irritant, maar juist verfrissend. Wie weet blijkt de dierenactivist de Liefde Van Je Leven, of vinden wij een droomhuis in net een wat andere setting dan verwacht.

Wij zijn pas net begonnen, de huizenmarkt is ons nog nieuw. En ook al is onze advertentie al bijna 500 keer bekeken (wat me weer aan Hyves doet denken), het levert helaas nog niet een gelijk aantal reacties met interessante voorstellen op (wat me weer aan Relatieplanet doet denken). Waarschijnlijk zullen we het ook via andere manieren gaan proberen, zoals Hyves en Relatieplanet ook slechts leuk zijn voor even. We vinden wel een woning, uiteindelijk. Tot die tijd klik ik vrolijk verder.