Deze maand spraken we met Noortje Krikhaar, redactiecoördinator van Reuma Magazine. Bijna vijftien jaar geleden begon ze als eindredacteur van In Beweging, een blad dat werd uitgegeven door de Reumapatiëntenbond. Toen de bond ophield te bestaan nam uitgever BDU het blad over. De redactie bleef intact, de inhoud is nog grotendeels hetzelfde, maar het uiterlijk is ingrijpend veranderd. De nieuwe naam dekt de lading meer: Reuma Magazine. En bovendien is de website gemakkelijker te vinden: reumamagazine.nl. Heb jij zelf ook vragen voor Noortje? Stel deze dan onder dit interview.
Wat wist je van reuma toen je als eindredacteur van het blad voor mensen met reuma begon?
Niets. Dat was ook nog een punt tijdens de sollicitatiegesprekken. Ik had geen reuma en ik wist niet goed wat deze aandoening inhield. Twee punten in mijn nadeel. Ik heb toen maar gevraagd of de Reumapatiëntenbond iemand met reuma zocht of iemand die ervaring had met de eindredactie van bladen en bereid was zich in het onderwerp te verdiepen. Dat vond ik achteraf nogal gewaagd, maar het pakte goed uit. ’s Avonds om half tien werd ik gebeld of ik eindredacteur van In Beweging wilde worden. Ik heb in mijn nachtpon een rondedansje gemaakt. In de maanden daarna heb ik veel energie in het opbouwen van een netwerk gestopt en veel geleerd. Het was allemaal een sprong in het diepe, ook al omdat mijn voorgangster totaal onverwacht overleden was.
Wat heb je geleerd als eindredacteur van een blad voor mensen met reuma?
Veel. Vooral dat je niet moet mopperen als er wat tegen zit. Ik heb grote bewondering voor mensen die de hele dag pijn hebben en toch bijna voortdurend lachend iets van hun leven maken. Toen ik mijn voet had gebroken (nota bene na een redactievergadering in Amersfoort, struikelend over een minuscuul afstapje in een parkeergarage) en op krukken binnenkwam, was de hele redactie vol mededogen. Ik keek om me heen en zei: ‘Jongens, waar hebben we het over? Ik kan straks weer gewoon lopen en ik zie hier iemand in een rolstoel en een ander met krukken die hij nooit meer in de kast kan zetten’. Zonder medewerking van al die ervaringsdeskundigen in de redactie en ook daarbuiten was In Beweging een heel ander blad geweest. We doen het met elkaar en met de reumatologen, reumaverpleegkundigen en alle andere deskundigen uit reumaland die gelukkig altijd klaar staan om uitleg te geven. Ik besef hoe we daarmee boffen.
Hoe wordt de inhoud van Reuma Magazine samengesteld?
Sinds anderhalf jaar houden we ons strikt aan een vaste redactieformule. De mix is goed: we hebben ruimte voor wetenschappelijk onderzoek en lotgenotenverhalen. Er zijn minimaal twee pagina’s voor jongeren gereserveerd. Er zijn veel meer korte berichten en kadertjes dan vroeger. Dat wordt gewaardeerd. De redactie draagt onderwerpen aan en vaak krijg ik ook mailtjes of telefoontjes van mensen die graag iets willen lezen over een bepaald onderwerp of iets willen vertellen over hun onderzoek. Ik ben bijvoorbeeld heel blij met proefschriften die te maken hebben met reuma. Daar kunnen we altijd interessante informatie uithalen. Ik krijg ook veel persberichten waar we bruikbare informatie of tips uit kunnen halen. Ook tijdens bijeenkomsten in het hele land doe je ideeën op.
Hoe zie jij de toekomst van Reumamagazine?
Er is veel waardering voor het blad, zowel inhoudelijk als voor het “nieuwe jasje”. Toch zegt de redactie na elk nummer: dat kan beter! En dat wil ik graag zo houden. We leggen de lat hoog en we hopen dat steeds meer mensen een abonnement nemen. Dan kunnen we nog lang met elkaar werken aan Reuma Magazine, een blad voor en door mensen met reuma.