11292755 10205210350913218 676426423 n

Jody (29) danst al haar hele leven! In 2010 kreeg ze te horen dat ze reuma heeft en dat ze misschien haar passie op zou moeten geven. Vanaf 2014 is ze meer naar haar lichaam gaan luisteren en durfde ze ook echt over haar reuma te praten. Sindsdien voelt ze zich een stuk beter.

 “In 2010 kreeg ik te horen dat ik reuma heb. Het was niet direct duidelijk welk vorm het was, maar er werd gedacht aan Raynaud in de handen met lichte klachten in alle andere gewrichten. Ik wist niet zo goed wat ik met deze diagnose aan moest, want ik had nog nooit van Raynaud gehoord en kende niemand in mijn omgeving met reuma. Ik was nog helemaal ‘nieuw’ op het gebied van reuma, maar had er gelukkig niet zo veel last van buiten de verkleuringen in m’n handen en de medicijnen die ik opeens moest innemen. 

Sinds ik klein ben doe ik al aan dansen, maar de reumatoloog maakte zich zorgen over het feit dat ik zoveel dans. Ik dacht, of hoopte eigenlijk, dat de reumatoloog zich voor niks zorgen maakte en dat de klachten vanzelf over zouden waaien. Dan kon ik lekker door gaan met alle lessen die ik zelf gaf, maar ook volgde in verschillende stylen zoals streetdance, flamenco, hiphop en jazz. 

Helaas werd het alleen maar erger. Ik voelde me er ongemakkelijk bij en ik sprak er amper over. Ik ben ook een tijdje gestopt met zoveel uren in de week dansen, maar was van plan het weer op te pakken en zeker niet op te geven. Ik ga mijn passie toch niet opgeven voor reuma! Begin 2014 had ik een paar weken dat ik echt moeite had om m’n bed uit kon komen door stijve gewrichten. Ik had toen net een dansvoorstelling gehad en het was toen ook vochtig buiten. Of dat de oorzaken waren of dat dat toeval was weet ik niet, maar gelukkig is dat weer goed gekomen. Sinds die ellendige dag ben ik nieuwsgierig geworden naar mijn ziekte. Ik ben er over gaan praten en heb veel informatie op internet gezocht. Door er over te praten is er echt een wereld voor me open gegaan. Ik ben er achter gekomen dat ik niet alleen ben, maar dat meer mensen af en toe door deze ‘hel’ gaan. Doordat mijn omgeving nu weet van mijn reuma, lijkt het leven een stuk makkelijker te gaan. Mensen zijn veel meer begripvol en meer behulpzaam dan ik had verwacht. Zo ‘raar’ ben ik dus helemaal niet.
 
Terwijl ik op internet aan het zoeken was naar meer informatie kwam ik deze website tegen: ‘Een platform waar jongeren met reuma zich in kunnen herkennen en met elkaar in contact kunnen komen’. Dit was precies wat ik nodig had! Met Youth-R-Well.com ben ik toen gaan lasergamen. Het was een super leuke dag en het fijne is dat ik de hele dag samen met mensen was die dezelfde problemen hebben. Zo kwam ik er nogmaals achter dat ik niet de enige ben en dat het mogelijk is om elkaar hierin te steunen. Ik heb vervolgens besloten om bij de eventscommissie te gaan, zodat ik voor andere jongeren ook zo’n fantastisch event kan organiseren.
 
Momenteel zijn mijn klachten gelukkig onder controle. Door erover te praten heb ik mijn reuma ook leren accepteren en heb ik er mee leren omgaan. Gelukkig kan ik ook weer meer dansen, maar ik heb wel geleerd dat ik goed naar mijn lichaam moet luisteren. Zodra iets niet gaat, doe ik het niet en ik neem tegenwoordig op tijd m’n rust. 
 
Met trots kijk ik terug op mijn groei van ‘groentje’ naar iemand die al best goed met de situatie om kan en zelfs vrijwilliger is geworden bij een stichting die zich inzet voor jongeren met reuma. Ik ben blij dat ik het dansen niet heb opgegeven en ik hoop er nog heel lang mee door te kunnen gaan. Voor dit jaar staan er zelfs 2 dansvoorstellingen op de planning! 
 
Mijn advies voor jongeren die het ook nog onwennig vinden: Praat er over met de mensen om je heen en met lotgenoten. Er zijn zoveel mogelijkheden om ondanks de reuma toch nog van het leven te kunnen genieten.”
 
POSTED BY Carlo | mei, 26, 2015 |