Wauw, wat was ik er heftig aan toe om weer eens mensen te ontmoeten bij wie ik me niet bezwaard hoefde te voelen vanwege mijn ziekte. Eenmaal aangekomen op de afgesproken plek bij het hotel zag ik dat een groepje mensen met tassen en koffers zich al hadden verzameld. Het kon niet missen, met deze mensen ging ik een weekend zeilen. Het eerste contact was meteen leuk en ik voelde me gelijk thuis in de groep. Na een halfuurtje te hebben gewacht meerde er een boot en een pont van Robinson Crusoë aan op de steiger. Niet veel later voeren we met onze spullen, verdeeld over de twee boten, op de Loosdrechtse plassen richting het eiland. Het was ietwat fris, maar de zon scheen. Het beloofde een mooi weekend te gaan worden. Toen we met de groep waren aangekomen in het warme kampgebouw en onze spullen gedumpt hadden, gingen we in een kring zitten in de woonkamer. Het was tijd om onder het genot van thee en koekjes kennis met elkaar te maken. Ik besloot dit voor de volgende dag te bewaren, alle activiteiten hadden mij nogal uitgeput en ik besloot vroeg te gaan slapen.
De volgende dag zaten we om 9 uur aan het ontbijt. Ik had de dag ervoor al iets opgevangen over GOTCHA, wat mij tot dan toe niets zei. Na het ontbijt kregen we hier uitleg over. het spel zou in het hele weekend verweven zitten en zorgde voor een spannende sfeer. En dit was ook de dag dat ik voor het eerst van mijn leven heb gezeild. Dit besloot ik in een Acces Dingy te doen, een bootje met twee zeilen (een grootzeil en een fok). Het bleek een prima bootje om in te beginnen. Gelukkig ging er een begeleider met me mee (ik wilde natuurlijk nog wel levend terugkomen). Het was prima weer om lekker te zeilen want het waaide flink. Koud was het wel, maar gelukkig hadden we warme zeilpakken aan. Eenmaal terug op het eiland en met de lunch achter de kiezen ging ik voor de tweede keer het meer op. Dit keer ging ik samen met een stel anderen op een grote boot genaamd de Bertus. Op deze boot kon je zelfs zitzakken kwijt, het was dus de ultieme manier om te relaxen terwijl je de plassen verkent. In de avond besloot ik in het kampgebouw te blijven, we hebben veel gelachen om de rare opdrachten die we moesten doen bij Party en Co.
Zondagochtend was het alweer de laatste hele dag die ik op Robinson Crusoë zou doorbrengen. Bij het ontbijt hadden een aantal 
mensen er al een halve dag opzitten. Ze waren om 5 uur gaan kanoën om vervolgens van de zonsopkomst te genieten. In de middag vond ik het tijd om het wat extremer aan te pakken. Ik ging namelijk zeilen op de Seahorse. Dit is een boot met grote zeilen. Op deze boot had je de mogelijkheid om uit de boot te gaan hangen. Weer had ik geen flauw benul waar ik aan begon, maar het leek me super awesome. Moeder natuur hielp ook een handje mee, want de wind was sterk. Ook leerde ik wat bij over de fok die ik mocht bedienen. Na een tijdje gezeild te hebben was het tijd om te hangen. Ik had al een speciaal tuigje aan met daaraan een haak, deze haak bevestig je aan de boot en vervolgens ga je op de rand van de boot staan. Na wat oefening had ik het trucje aardig door en kreeg ik het voor elkaar om enigszins ontspannen te hangen. Dit was een toffe ervaring, omdat je alleen aan een lijntje vlak boven het water hangt en je mooi over de plassen uit kunt kijken. ‘s Avonds was het tijd voor de barbecue. Dat het weer wat minder was maakte niets uit, we gingen gewoon lekker binnen zitten, terwijl het vlees buiten onder een afdakje bereid werd. Ook mochten we nog even mee met de speedboot om in volle snelheid over de plassen te scheuren. Later op de avond werd buiten een groot kampvuur aangestoken. Het vuur, de biertjes en de fijne mensen bleken de perfecte ingrediënten voor een fijne laatste avond op Robinson Crusoë.
Maandagmorgen was het alweer de laatste dag op het eiland. Het was te zien, want aan velen was af te lezen dat ze een intensief weekend beleefd hadden. Nadat de afwas gedaan was, werd ik uitgenodigd om nog een laatste boottochtje over de plassen te maken. Van John (ook een medewerker van het eiland) kregen we een kaart en een jerrycan benzine mee. Nadat de route was uitgestippeld gingen we op pad met een rubber motorbootje. Na nog een lange tocht over de plassen, waarin we ietwat verdwaald waren en ik er persoonlijk voor had gezorgd de boot in het riet te parkeren, kwamen we weer aan op het eiland. Terug op het eiland waren we nog net op tijd voor de laatste lunch. Hierna was het helaas alweer tijd om onze spullen te pakken en het kamphuis schoon te maken. Toen we met gepakte spullen in de woonkamer stonden, werd de winnaar van GOTCHA bekend gemaakt. Ik had het voor elkaar gekregen om op zaterdag al vermoord te worden. Dit deed echter niet onder voor de leuke sfeer waar het spel voor zorgde het hele weekend. Nadat iedereen afscheid had genomen van elkaar en er een nog een groepsfoto was gemaakt, zaten we weer op het pontje, klaar om terug te keren naar het vaste land.
Toen ik dinsdag met de geur van het kampvuur nog in mijn jas op school aankwam, leek het net of er niets gebeurd was, maar niet is minder waar! Met een lach op mijn gezicht kan ik terugdenken aan een weekend vol zeilen, lachen, chillen en veel nieuwe mensen ontmoeten. Vol positieve energie kan ik er weer tegen aan. En voor jongeren met reuma: dit weekend is zeker weten een aanrader!!
Ik hoop: tot volgend jaar!
Jasper