schoolwerk

Mijn naam is Aimee en ik ben 21 jaar.

Sinds 1,5 jaar loop ik bij de Reumatoloog maar 2 jaar geleden begonnen mijn klachten.

Ik volgde destijds de opleiding: Goudsmid . Iets waar ik als sinds de basisschool van droomde. Ik was gelukkig dat ik aan de opleiding kon beginnen en deed mijn uiterste best! Hiervoor moest ik wel 3,5 uur verderop gaan wonen.

Toen ik na 1,5 jaar op de school enorme pijn kreeg aan mijn vingers, polsen en schouders wist ik niet waar ik het moest zoeken.. Met braces om moest ik door en soms wel eerder weg van school want ik kon niks meer einde van de dag.  Ik wist niet wat het was, ik begreep er niets van. De weekenden als ik thuis was waren vreselijk, ik was gesloopt en alsof alles van de hele week in een keer op me af kwam. Nachten niet slapen door de pijn, terwijl er s’morgens niks aan de hand was.

Na lange tijd werd ik door verwezen door mijn huisarts naar het ziekenhuis en kwam bij de reumatoloog terecht, daar werd ik wel beetje bang. Ze konden niet goed vinden wat voor soort reuma ik had en werd de naam RA aan gegeven (ook pas na een tijdje). Bij mij zit het vooral in de kleine gewrichten zoals mijn vingers en polsen ( ja heel handig natuurlijk). Ik was bang dat het voorbij was dat ik geen goudsmid kon worden, als ik altijd die pijn heb…

Gelukkig kreeg ik snel medicijnen en het ging al beter. Ik kon mijn laatste opdrachten maken en ging over naar mijn laatste jaar. Gelukkig kon ik in de zomervakantie wennen aan mijn medicijnen die beste wel vervelend waren. Eenmaal begonnen aan mijn laatste jaar met 120 dagen stage, 40 uur per week was wel zwaar. Ik was in de avond vaak moe.

Ik heb me er door gevochten en ik heb afgelopen oktober mijn diploma gehaald en ik ben super blij dat het is gelukt.

Ik heb mijn eigen werkplekje thuis en zit regelmatig achter de werk bank sieraadjes te maken. Het gaat natuurlijk niet altijd zoals ik dat wil. Ik weet van te voren als ik een hele dag gewerkt heb achter mijn plekje dat ik s’avonds al sneller moe ben dus moet ik het rustiger aan doen. Mijn braces liggen altijd in de buurt voor als ik pijn heb aan m’n polsen en ik heb 4 vd 5 x s’ochtend stijve vingers dus dan heb ik weinig kracht en dan doe ik iets simpelers zodat mijn vingers losser worden.  Verder ben ik er positief onder want als iets af is vind ik het altijd heel leuk

Ik ben zo blij dat ik mijn diploma gehaald heb.  De periode waar alles begon was heel vervelend en was echt bang dat het afgelopen was. Gelukkig bleef mijn familie zeggen: ‘’Er zijn veel goudsmeden met reuma dus dan kan jij het ook’’. Goudsmid worden is altijd al wat ik wilde worden en denk dat het onbewust heeft meegespeeld dat ik door bleef gaan. Dan maar misschien beetje minder maar we bleven doorgaan. Ik hoop dat andere mensen met reuma ook hun droom kunnen waar maken, ook al ben je bang dat het niet kan. Alles heeft tijd nodig maar uiteindelijk kom je er wel!

 

POSTED BY Carlo | mrt, 06, 2016 |