Waarom je niet zittend moet douchen

Hoe makkelijk zou het zijn om je lichaam in te kunnen ruilen als het niet doet wat je wil? Een verzuchting van Larissa die in deze voorpublicatie van haar boek op komische wijze verslag doet van een douchebeurt. Een douchebeurt die klinkt als een bergbeklimming, en op haar een vergelijkbaar effect heeft. En zittend douchen is toch echt niet de oplossing.

Douche

Mijn handen gaan door mijn haar en als er iets duidelijk is, dan is het wel dat het echt tijd is om mijn haar te wassen. Stiekeme verwaarlozing is toch wel hét teken van een slechte periode in het  leven met reuma.  De ene dag huppel je nog vrolijk rond en heb je het super naar je zin. Maar de andere dag is alleen al het wassen van je haar een flinke dagtaak.

Dan voel je jezelf na het douchen een leeggelopen Samsung batterij. En shit, dan gaat het over een telefoon die je net zes maanden hebt, als je begrijpt wat ik bedoel. Je laadt hem op en op het moment dat je even je facebook tijdlijn checkt, is het energiegehalte al gezakt naar 65 procent. Laat je meerdere apps op de achtergrond open staan? Dan eindig je met een andere vergelijking, de douche ook nog uitzetten, op 15 procent reserve. Jawel, en dat alleen maar door het wassen van je haar. Dan ben ik ineens toch wel blij dat ik over stapte op Apple. Helaas werkt dat dan weer niet zo met lichamen. “Ja jongens, dit werkt niet zo. Geef mij die maar.” Misschien moeten we daar toch eens iets op gaan verzinnen.

Ik weet niet of wat ik net dacht wel zo logisch overkomt als dat ik die gedachte vind. Maar voor mij is het dagelijkse koek. ‘Well, that’s the way the cookie crumbles,’ denk ik. Ik sla mijn ogen ten hemel en geef mezelf een standje voor de uiterst slechte woordgrap die ik zojuist in gedachten vormde. Ik stap met het kleine beetje moed dat ik vandaag nog bezit onder de douche. Het water laat ik heel niet milieubewust  goed warm worden voordat ik eronder stap.  En dat krukje? Die rode? Daar ga ik dan natuurlijk gezellig op zitten, want staan gaat hem vandaag  echt niet worden. Het voordeel van staan is dat ik dan in ieder geval niet uit ergernis zittend mijn vetrollen ga tellen.

Toch sta ik weer op. Want zittend mijn haren wassen is gewoon niet echt een succes. Ik grijp naar mijn fles shampoo en knijp erin. Binnen twee seconden krijg ik het voor elkaar om dezelfde fles  uit mijn handen te laten glijden. Met wat onhandig gegrijp probeer ik mijn fles nog op te vangen. Maar nee, dit wordt bukken. Zuchtend, steunend  en met draaiende oogbewegingen lukt het me uiteindelijk om voor ronde 1 mijn haren te wassen. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar om mijn  haren wassen heb ik minstens twee rondes nodig voordat ik het schoon genoeg vind.

Ik pak weer mijn fles shampoo en probeer er nogmaals wat shampoo uit te krijgen. Mijn rechterhand verkrampt en is niet krachtig genoeg.  Hoe leger de fles, hoe moeilijker dit gaat. Ook nu ben ik niet helemaal zeker of dat aan mij ligt, of dat het gewoon zo werkt. Met het beetje creativiteit dat ik nog over heb, zet ik mijn linkervoet op het krukje en knijp met beide handen shampoo op mijn been. En dan moet ik nog snel zijn want binnen drie seconden ligt dat goedje natuurlijk gewoon weer lekker op de grond. Maar, zoals je misschien wel weet, oefening baart kunst en ronde 2 om mijn haren te wassen is zojuist met succes van start gegaan.

Ik doe mijn zware armen weer omlaag na de massage van mijn hoofdhuid en neem een kleine rustpauze. Nu is het dus tijd om mijn haar uit te spoelen. Appeltje. Eitje. Of toch niet? Ik stap weer onder het warme water en binnen een nanoseconde kapt de ketel ermee. Serieus?! Sta je dan. Naakt, met samengeknepen billen, onder een ijskoude pisstraal. Naar mijn mening wordt daar geen mens blij van. Jij wel? Dan moeten we misschien eens ter discussie stellen of je wel echt een mens bent! Ik grom als een boze gorilla totdat iemand na een paar minuten de ketel weer gefikst heeft.

Na de afronding van mijn douche routine kleed ik me weer aan. Ik loop met pijn in mijn handen en een misselijk gevoel van vermoeidheid naar het bed. Op het moment dat mijn buik het bed raakt, krijg ik last en kramp in mijn rug. Ook een regelmatig terugkerend cadeautje na het douchen. Gelukkig hebben we Owen nog in de buurt. Die de pijn in mijn rug probeert weg te wrijven, totdat ik in slaap val

Na twee uur word ik weer wakker. Verdorie, dat was weer een deel van mijn dag.

– Larissa