Nieuw begin

Ik schrijf deze column in een mooi gebouw van mijn universiteit – de universiteit die anderhalf jaar alles online heeft gehad bij mijn studie. Dit studiejaar begin ik aan mijn master en volg ik daarnaast een ander programma, dus de planning is weer volle bak. Dit soort beginmomenten vind ik soms wel lastig. Ten eerste brengt het een hoop onzekerheden met zich mee: wie ga ik allemaal ontmoeten, heb ik de juiste keuze gemaakt en, misschien wel het belangrijkst: kan ik het allemaal wel aan?

Elke keer weer is dit spannend als ik voor iets nieuws ga. Ik kan me heel snel druk maken over dingen, wat het allemaal natuurlijk alleen nog maar erger maakt. Dit jaar is de switch nog groter dan normaal: niet alleen begin ik aan twee nieuwe programma’s waar ik ongeveer niemand ken, ik krijg ook de reistijd en fysieke lessen er weer bij. Dat kost mij, merk ik nu, toch best wel wat energie.

Waar ik dan wel eens over kan piekeren, is de vraag of mijn lichamelijke reacties (en dan voornamelijk de extreme vermoeidheid) ‘normaal’ zijn of niet. Zouden gezonde mensen even veel last van deze reacties in mijn situatie, en is het even wennen of blijft dit alles zo vermoeiend? Kan ik met mijn infuus even goed fysiek studeren als ik met mijn oude vertrouwde injecties kon? Allemaal dingen die door mijn hoofd spoken, en waar ik voorlopig nog niet écht antwoord op zal krijgen.

Daarnaast vertel ik bij het introrondje van een nieuw vak standaard in één zin dat ik Rebecca heet en dat ik reuma heb. Je weet van tevoren nooit hoe mensen reageren en of ze überhaupt weten dat jeugdreuma bestaat. Dat maakt het voor mij toch altijd wel spannend, ook al praat ik er luchtig over. Deze eerste weken heb ik gelukkig gemerkt dat er positief wordt gereageerd, met oprechte interesse en medeleven. Daardoor ben ik telkens weer iets minder gespannen als ik mezelf moet introduceren.

Al met al is dit nieuwe begin dus wel een uitdaging, en vooral eentje waarbij ik het zelf nog wat lastiger maak met bijvoorbeeld het piekeren. Ik hoop over een paar weken mijn draai weer gevonden te hebben in het studeren en zeker wat betreft het verdelen van mijn energie. En mocht je in een vergelijkbare situatie zitten tijdens het opstarten van nieuwe dingen: je bent dus niet alleen. Want als er iets is waar iedereen met reuma mee te maken krijgt, is dit het wel!