Majuschka Pommerel is oefentherapeut-Mensendieck in de Bollenstreek. Sinds 1990 al werkt ze als therapeut. Hierover, over haar eigen ervaringen met reuma en over hoe zij jullie kan helpen, vertelt ze in dit interview. 

Je bent oefentherapeut-Mensendieck. Wat is Mensendieck?
Als oefentherapeut (Mensendieck of Cesar) houden we mensen in beweging door ze te leren om beter te bewegen. We helpen de lichaamshouding te verbeteren zodat lichamelijke klachten verholpen of voorkomen kunnen worden. Hierbij richten we ons op de gehele lichaamshouding en het optimaal functioneren in het dagelijkse leven, dus op zitten, staan, lopen, tillen, werken of sporten. Wij maken mensen bewust van hun eigen gewoontes, houdingen en bewegingen en proberen hier verandering in aan te brengen als dit klachten geeft.

Je moet het zo zien dat iemand binnenkomt met een probleem of  klacht. Dan krijg je als therapeut te horen hoe het zover heeft kunnen komen, wat de achtergronden en de hoofd- en bijzaken zijn. Je loopt als het ware samen om het probleem heen en bekijkt het van alle kanten. Daaruit ontstaat een plan voor verbetering. Dat kan bestaan uit een stukje conditieverbetering, een plan om af te vallen, een plan om sterker te worden of om de houding te verbeteren en dan de relatie te leggen tot de klacht of het probleem. De oefentherapeut is dus een coach bij het leren gezond te bewegen, de klacht te begrijpen en om er zelf iets aan te doen.

Elke mens en elke situatie is uniek, dus we kijken naar wat er bij je past en hoe we verandering kunnen krijgen in de huidige situatie (die problemen oplevert).

Je hebt zelf ook reuma. Heeft dit een rol gespeeld in je keuze om therapeut te worden?
Nee, dat denk ik niet. Ik vond het heel leuk om (individueel) met mensen te werken en te bekijken waar het bewegen beter kan gaan. Als mensendiecktherapeut speel je een rol als coach en je kijkt samen met de cliënt naar wat er beter kan. Toen ik zelf ziek werd, vond ik alles alleen maar heel frustrerend. In Heliomare (centrum die begeleiding biedt op allerlei vlakken aan mensen met een beperking, chronische ziekte of na een ongeluk) vond ik vooral het sporten weer een verademing en niet al dat “getut” in hokjes, bij een therapeut. Ik denk dus niet dat ik door mijn reuma therapeut geworden ben, maar het heeft wel geholpen om in te zien wat ik zeker niet wil; niet als therapeut en niet als patiënt. In die zin maak ik wel gebruik van de reuma en motiveert het me enorm om het hoogst haalbare proberen te bereiken.

Welke tips/oefeningen geef je aan jongeren die reumaklachten hebben?
Het is mij de laatste jaren duidelijk geworden dat je vooral niet te laag moet inzetten. We kijken eerst samen naar je beginsituatie en naar de vraag waar je naartoe zou willen. Wat wil je bereiken? Is dat realistisch? Wat me opvalt is dat vaak gedacht wordt dat iets te hoog gegrepen is. Maar als je de ui laagje voor laagje afpelt, kom je er samen achter waar je kunt beginnen om toch langzaam naar je doel te werken.

Ik werk in een centrum waar heel veel samengewerkt wordt met andere disciplines en er drie mooie oefenzalen zijn waarin je  alles kunt oefenen en monitoren. Je  kunt hierdoor goed je beginsituatie testen en je vooruitgang zien. Het doel van de behandeling is het verminderen van de beperkingen die je tegenkomt in je dagelijkse activiteiten. Dit bereik je door middel van oefeningen, zoals het soepel maken van je gewrichten, het vergroten van de spierkracht en het verbeteren van je conditie. Het belangrijkste dat ik jongeren wil leren is dat ze zelfstandig en verantwoord kunnen bewegen en hierdoor bewust omgaan met de ziekte.

Kun je reumapatiënten beter helpen doordat u zelf ook reuma heeft?
Ik weet wat frustratie met je doet en ik weet dat acceptatie met heel veel hobbels op de weg uiteindelijk haalbaar is. Er kan wel altijd een randje frustratie blijven zitten. De reuma maakt dat ik met een andere blik naar mensen met een chronische aandoening kijk. Nuchter is misschien een passend woord. De meeste mensen zijn daardoor goed te helpen; het op de rails zetten van bepaalde doelen en het samen analyseren van knelpunten, maakt dat je soms een weg vindt die je daarvoor niet zag.