Het is al een tijdje een hot topic: “Wat ga jij doen deze zomer? Ga je nog op vakantie?”. Mensen stellen deze vraag al sinds april aan me, en ik weet nog steeds niet echt wat ik erop moet antwoorden. Eerst zei ik dat ik nog niet echt wist omdat het nog wel even duurt voordat het zomer is. Maar dat excuus gaat nu natuurlijk niet meer op. Ik hou er eigenlijk helemaal niet van om zo ver vooruit dingen in te plannen.

Laatst hoorde ik twee vriendinnen bespreken dat ze het zo vervelend vonden dat het nieuwe jaarrooster van de uni nog niet bekend was, want ze hadden beiden al heel de maand oktober volgepland met weekendjes weg. En ze wilden toch ook al dingen in december gaan plannen. Ik vond het allemaal best wel bizar. Ik weet nog niet eens wat ik in augustus ga doen, laat staan wat ik morgenavond ga eten. Dus hoe je nu al heel oktober kan volplannen is mij een raadsel.

Net als bij de dokter, moet je een vervolgafspraak maken voor over vier maanden en dan zijn die vrouwtjes helemaal verbaasd als je zegt dat het niet echt uitmaakt wanneer ze je inplannen omdat je toch nog niks hebt staan. Ik heb niet echt een leven, maar toch best gênant om toe te moeten geven aan die vrouwtjes. Al zeg ik wel altijd tegen ze dat ik liever niet te vroeg in de ochtend wil, als ik dan toch keus heb, waarom niet?

Eigenlijk vind ik het gewoon doodeng om iets ver van tevoren te plannen, want stel je voor dat ik dan moe ben. Of dat m’n lichaam over drie maanden denkt “Haha, laat ik eens iets gaan ontsteken, want dat is al lang geleden”. Dan zit ik daar met mijn leuke plannen. Dan moet ik die afzeggen en nog erger, misschien wel iemand teleurstellen. En dat vind ik nog wel het ergste.  

Natuurlijk heb ik wel zomerplannen, maar die bestaan vooral uit herkansingen en verslagen schrijven voor de studie en een paar dagjes weg in Nederland. En ik heb erg last-minute nog een weekendje Londen geboekt met een vriendin. We gaan aan het einde van juli, dat is gelukkig al lekker dichtbij.