Eigenlijk let ik bij alles wat ik aanschaf of het wel praktisch is. Dat gaat van keukenspullen tot aan kleding, want ik heb gemerkt dat ik me echt kan aan ergeren aan het hebben van onpraktische spullen. En ergeren is vermoeiend, dus probeer ik dat zo min mogelijk te doen. Daarom koop ik alleen nog dingen waar ik vind waar ik wat aan heb. Je moet gewoon een beetje omdenken als je iets koopt omdat dat nou eenmaal reumavriendelijker is voor jezelf, maar je even niet wil toegeven dat je het dáárom koopt.
Zoals mijn beste investering: een bed op extra hoge poten. Hij ligt echt zoooo lekker, en je hoeft niet te bukken of veel moeite te doen om erin of uit te komen. Bijkomend voordeel is dat je onder je bed veel troepjes kwijt kunt. Mijn laatste investering is een appelboor van 16 euro. Toen ik dat ding ging bestellen vond ik het ergens echt belachelijk van mezelf om zoveel geld uit te geven aan een appelboor. Vooral omdat ze ook gewoon voor 3 euro verkrijgbaar zijn. Maar deze appelboor is best fantastisch, er is zelf een YouTube-filmpje van hoe je hem gebruikt. Het ding heeft een trendy bordeauxrood kleurtje en als echte hippe gadgetfunctie heeft ie een scharnier waardoor je het klokhuis erg eenvoudig kan verwijderen. Eigenlijk is het een hartstikke ergonomisch ding, want hij heeft een handvat als een wandelstok. Maar hij is van de Bijenkorf, dus dan is dat Design. En design is veel leuker dan ergonomisch. Ik wil dus ook geen ergonomische hulpmiddelen, maar hippe gadgets.
Plastic zakjes dicht knopen vind ik best lastig, nog lastiger om ze weer open te krijgen. Dus heb ik van die afsluitclips of hoe ze dan ook heten in de vorm van krokodillenbekken. Zo funny, bij de Flying Tiger heb je allemaal van dat soort grappige handigheidjes. Zoals van die sletterige tube-uitknijpers in de vorm van kusmondjes. Een stuk leuker dan die saaie dingen die ze je bij ergotherapie proberen aan te smeren. En je haalt alles uit je tube, waardoor je geld bespaart en dus weer meer hip spul kan aanschaffen.
Ik had eerst een fiets met handremmen, maar dat vond ik een beetje gevaarlijk worden toen ik af en toe wat minder kracht had in mijn handen. Dus nu heb ik een hippe nieuwe rode fiets met terugtraprem, onder het mom van dat remkabels in een stad toch wel worden gesloopt. Ik heb dus écht niet vanwege mijn reuma een andere fiets genomen.
Ik giet mijn shampoo altijd over in een fles waarin ik wel makkelijk kan knijpen. Eigenlijk vind ik dat best een beetje vreemd om te doen, maar als dat nou eenmaal beter werkt vind ik het wel prima. Op zich weet niemand dat. Lekker boeiend dat ik er ook een half uur over doe om een goede pen uit te zoeken omdat de meeste niet lekker vasthouden.
Verder weet ik niet echt wat voor ‘aangepaste’ handigheidjes ik nog meer gebruik. Zo normaal is het inmiddels al geworden. Ik vind het alleen nog stom als ik er bewust naar een aanpassing opzoek moet, omdat dat mijn leven wat makkelijker maakt.