Een ode aan Youth-R-Well
Deze column is gericht op deze fantastische organisatie! Ik was dertien toen ik voor het eerst hoorde dat YRW bestond. Ik werd toen door mijn reumaconsulente gewezen op het weekje naar Texel voor (toen nog) jongeren van dertien tot vijftien jaar. Omdat ik het toen nogal eng vond, besloot ik toen mijn plaatsje af te staan aan iemand anders.
Twee jaar later durfde ik het wel aan en heb ik me aangemeld voor het vakantieweekje! Ik kan me nog heel goed herinneren hoe spannend ik het van tevoren vond, maar vooral hoeveel plezier ik daar heb gehad. Het was een ontzettend volle week met hele leuke activiteiten – lasergamen, naar het strand, uit eten, bonte avond, naar het zwembad, fotoshoot, spelletjes, noem maar op! Ik heb toen ook echt meer jongeren met reuma leren kennen, wat een vrij nieuwe ervaring was.
Na Texel heb ik een paar jaar wat minder gedaan met YRW. Vorig jaar ben ik er weer ingedoken door mee te gaan met het weekendje naar Zutendaal, precies voor mijn tentamenweek. Ik ben ontzettend blij dat ik daarheen ben gegaan: ik heb mijn grenzen verlegd, nieuwe ervaringen gehad en heel veel nieuwe mensen leren kennen! Met een paar hiervan heb ik nog regelmatig contact en ik zie hun als speciale vrienden.
Ik ben vorig jaar ook naar het gala gegaan en daarna wezen stappen met een groepje. Ook dat was een hele ervaring, omdat ik niet vaak uitga en – je raadt het al – weer nieuwe jongeren heb leren kennen. Inmiddels ben ik sinds november zelf vrijwilliger, waar ik steeds meer mee ga doen. Ik merk dat dit me erg goed doet en ik voel me steeds meer betrokken bij YRW. Daarnaast was de vrijwilligersdag echt top, shoutout naar Valerie daarvoor. Ook het lotgenotencontact is heel fijn voor me, ik denk dat heel veel jongeren hierover kunnen meepraten! Ik ben dan ook naar het voorjaarsevent geweest, en het weekend Zeeland en najaarsevent stonden in mijn planning (corona zit een beetje in de weg helaas…). En ik ga misschien ook in het najaar meehelpen met de Onderzoeksagenda Jeugdreuma!
Ik zou het ook zeker aanbevelen om naar evenementen toe te gaan, ook als je het eng vindt of niemand kent. Mijn ervaring is dat je altijd welkom bent en iedereen ontzettend openstaat voor andere jongeren! Ook merk ik dat het, zeker op slechte dagen, heel erg fijn kan zijn om andere jongeren met reuma te kennen. Mij helpt het enorm om frustraties over ernstig lange ziekenhuiswachttijden, prikgedoe, pijn en andere dingen te kunnen uiten bij iemand die het gevoel kent. Er is een ander niveau van begrip en een heel vertrouwd gevoel, wat ik enorm waardeer.
Om af te sluiten wil ik nog even mijn dankbaarheid voor, trots op en respect voor alle vrijwilligers die deze stichting hebben opgezet en draaiende hebben gehouden uiten! Ik hoop dat ik hier nog lang bij betrokken mag en kan zijn. We mogen er met z’n allen heel trots op zijn.